# HOOFD_P/FIJN 2 Een beetje dom

Een beetje dom..

Niet een beetje dom, oerdom!

Zo verslaafd als we als mensen zijn aan ‘nieuwe prikkels’ zocht ik 's avonds naar de betekenis van ‘Blog` op mijn mobiel. Dat kan nog wel even, dacht ik. Carolines verzoek die ochtend om een Blog te schrijven had ik gelukkig goed begrepen, inderdaad een verhaal en heel tevreden keek ik terug op           hoe ik het schrijven had aangepakt en gedoseerd (1 ½ uur). Prikken in mijn hoofd, druk en matige hoofdpijn was niet zo gek na mijn inspanningen.

Voorafgaand relaxed mijn koffiepauze en gebruikelijke oefeningen uitgevoerd, waardoor als vanzelf bruikbare gedachten opkomen. Trots was ik over hoe ik mijn enthousiasme beteugelde en in de middag 2 korte (1/4 uur) geplande bezoekjes had afgelegd en alleen het noodzakelijke besprak. Bij hoge uitzondering voor mij, op dezelfde dag spontaan een Nieuwe uitdaging opgepakt. Het risico zit in het “Nieuwe” en kost mij, voelbaar aan mijn hoofd, meer

inspanning/prikkels/concentratie/denken dan routineklussen. Dit zal je herkennen? Onze hersenen moeten nieuwe wegen zoeken/verbindingen maken, anders dan de paden die er al zijn.

Mijn oog viel vervolgens op een website “Hoe schrijf je een goed Blog” en hoe krijg je meer dan 1 volger? Precies wat ik nodig had, een schot in de roos, ook dat kan ik nog wel even lezen, eventjes, alleen het begin, vooruit dan! Even werd het hele artikel en ik zoog het als een spons op: levende werkwoorden, quotes, kroegverhalen, blunders……, lezers zijn er dol op lees ik.

Systeem op tilt

Mijn hoofd sprak boekdelen, foute boel, de volgezogen spons scande als vanzelf het conceptblog, er was geen houden aan. Mijn denkrad draaide door, inslapen kon ik wel vergeten. Om half 1 in de nacht, slaperig en wakker tegelijk, had ik mijn hoop gevestigd op doorslapen tot 8 uur, en sliep inderdaad, alleen maar tot 4 uur. En hup het denkrad draait wederom op volle toeren en ik analyseer dat er in geen velden of wegen een quote in mijn blog te bekennen valt en al helemaal geen blunder. “Meer beeldspraak bijvoorbeeld, moet lukken”, hield ik me zelf voor, “daar ben ik dol op”.

Deze ochtend stond ik om 6 uur op met hoofdpijn en ervan doordrongen dat ik “in het Rood zit”, dat dan wel; toch iets geleerd! Vooral het laatste jaar (na 3 jaar) ken ik mijn valkuilen beter en dit is een diepe vette valkuil en ik realiseer me hoe snel mijn emmertje overloopt. Vroeger pas na 10 liter, nu kan er 2 liter in en besef dat ik er 5 dagen tot een week over doe om in balans te raken. Zoals de overweldigende opening van de 5e Symfonie van Beethoven je helemaal inpakt, dagen in je hoofd nagalmt en overgaat in een lieflijke melodie.

Tja, je doet het jezelf aan Virry, je kent de remedie, dat is de tuin in, op de rem, afspraken afzeggen, mijn hoofd met rust laten, ¼ uur de krant lezen, geen gesprek met anderen aanknopen en als ze tegen je praten vanochtend op de sportschool, gewoon wat intelligent/dom teruglachen: een beproefde handige oplossing.

“Wat is dat toch moeilijk mijn grens bewaken”, verzucht ik, zo ambitieus als ik ben en vormt een dagelijkse oefening.

Me bewust zijn van mijn valkuilen, hoe werkt het mechanisme is 1 belangrijk ding en al heel wat vind ik zelf. Mijn gedrag daarop aanpassen is een tweede, nog belangrijker ding. Daarom leg ik de krant al weg van tafel vanaf 17.30 uur, want anders ga ik zonder dat ik me er bewust van ben, automatisch lezen, ja echt en dat kan heel zeer doen aan mijn hoofd. Al lezend word ik me dat pas na een minuut of zo gewaar, waarschijnlijk mede door het pijnsignaal.

Lezen doe ik zo graag, dat de aandachtsgebieden in de hersenen mijn blik als vanzelf op de krant richten.. Net zoals de natuur vanzelf mijn aandacht vasthoudt, zonder me er aldoor van bewust te zijn. Nu mijn mobiel nog wegleggen?

Dit is niet de eerste keer dat ik in het Rood zit (wordt vervolgd) en vast ook niet de laatste keer realiseer ik me geruststellend. Met als voordeel dat ik korter dan anders, op de 3e dag me hersteld voel.

Herhalen, herhalen, nog eens herhalen, dat is leren omgaan met hersenletsel! Er gloort een big smile op m’n gezicht……. Bij dezen MIJN BLUNDER ha ha.… You like it?